اطلاعات بیشتر ― فارسی

Juvenile xanthogranuloma (JXG) یک بیماری نسبتاً شایع و شایع ترین نوع non-Langerhans cell histiocytic disorder در کودکان است. در حدود 75 درصد موارد، این ضایعات در سال اول زندگی خود را نشان می دهند و بیش از 15 تا 20 درصد از بیماران از بدو تولد به آن مبتلا هستند. در حالی که در بزرگسالان نادر است، JXG معمولاً در افراد در اواخر بیست و سی سالگی رخ می دهد و اکثر بیماران بالغ فقط یک ضایعه دارند. از نظر بالینی، به صورت تک یا چند برآمدگی یا برآمدگی سفت زرد-نارنجی-قهوه ای، عمدتاً در صورت، گردن و قسمت بالایی بدن ظاهر می شود. ضایعات دهانی ناشایع هستند اما ممکن است به صورت یک توده زرد رنگ در کناره های زبان یا جای دیگری در دهان ظاهر شوند که احتمالاً منجر به زخم و خونریزی می شود. ضایعات پوستی معمولاً علائمی ایجاد نمی کنند و در طی چندین سال به خودی خود از بین می روند. اگرچه نادر است، اما درگیری چشمی شایع ترین مشکل فراتر از پوست است و به دنبال آن درگیری ریه قرار دارد. Ocular JXG معمولاً فقط یک چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در کمتر از 0. 5 % بیماران رخ می‌دهد، اگرچه حدود 40٪ از افرادی که درگیری چشمی دارند نیز در صورت تشخیص ضایعات پوستی متعددی دارند.
Juvenile xanthogranuloma (JXG) is a relatively common entity and is the most common form of non-Langerhans cell histiocytic disorder of childhood., It is estimated that in 75% of cases, lesions appear during the first year of life, with >15-20% of patients having lesions at birth. JXG is rare in adults, with a peak incidence in the late twenties to thirties. The majority of adult patients have solitary lesions. Typically, the clinical presentation consists of solitary or multiple yellow-orange-brown firm papules or nodules. The most common locations are the face, neck, and upper torso. Oral lesions are rare and often occur as a yellow nodule on the lateral aspects of the tongue. Oral lesions can also arise on the gingival, buccal mucosa, and midline hard palate and may ulcerate and bleed. Cutaneous lesions are usually asymptomatic, and most lesions spontaneously involute over the course of several years. Although occurring rarely, ocular involvement is the most common extracutaneous site involved, followed by the lungs. Ocular JXG is nearly always unilateral and develops in less than 0.5% of patients. Approximately 40% of patients with ocular JXG, however, have multiple cutaneous lesions at the time of diagnosis.

Juvenile xanthogranulomas (JXGs) بیماری های غیر معمول و خوش خیم هستند که بخشی از دسته بزرگتری از non-Langerhans cell histiocytoses هستند. آنها معمولاً به صورت یک یا چند توده قرمز یا زرد ظاهر می شوند که اغلب در سر یا گردن یافت می شوند. اکثر JXG ها در بدو تولد یا در سال اول زندگی ایجاد می شوند. در حالی که غیرعادی است، گاهی اوقات آنها می توانند نواحی فراتر از پوست را تحت تاثیر قرار دهند، با توجه به ادبیات موجود، درگیری چشم چیزی است که باید مراقب آن بود. به طور کلی، JXG های روی پوست خود به خود از بین می روند و معمولاً نیازی به درمان ندارند.
Juvenile xanthogranulomas (JXGs) are uncommon, benign diseases that are part of a larger category of non-Langerhans cell histiocytoses. They typically show up as one or more red or yellowish lumps, often found on the head or neck. Most JXGs develop either at birth or within the first year of life. While it's unusual, sometimes they can affect areas beyond the skin, with eye involvement being something to watch for according to existing literature. Generally, JXGs on the skin go away on their own and typically don't need treatment.